ஆயுத்தயா- 1350-1767 ( அயோத்தியா)ஆயுத்தயா என்ற நகரம் மன்னர் யு-தாங் என்பவரால் 1350 ம் வருடம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது..இது தான் தாய்லாந்தின் பழைய தலைநகராகும். இதனை சியாம் என்றும் அழைப்பர்.இந்த நகரத்துக்கு ராமாயணத்தில் வரும் ராமர் பிறப்பிடமானஇந்தியாவில் உள்ள அயோத்தியா எனும் இடமே மூலகாரணமாய் விளங்குகிறது...

1767 ம் ஆண்டு பர்மா படையினரால் அழிக்கப்பட்டு , பின் வரலாற்றுச் சிறப்பிடமாக இன்றுவரையிலும் யுனெஸ்கோ வால் கருதப்பட்டு, அரசுத்துறையினரால் பாதுகாக்கப்பட்டு வருகிறது.இது தற்போதைய தலைநகரமான பாங்காக்கிலிருந்து, 85 கி.மீ வடக்கே அமைந்துள்ளது..இது தாய்லாந்தின் மிக முக்கியமான கலாச்சார , வரலாற்று சுற்றுலாத் தளமாகும்..இதனுடைய முழு பெயர் ஃபிர நகோன் சி அயுத்தயா.முக்கியமான சொள ஃபிரயா ஆற்றின் கரையில் அமைந்துள்ளது..

அயுத்தயா என்பதற்கு " வெல்லமுடியாத நகரம் " என்றொருபொருளும் உண்டாம்.இங்கு இன்னும் பழைய பிரசித்தி பெற்ற கோவில்கள் பராமரிக்கப்பட்டுள்ளன.

வாட் பிரா சி சன்பேட் என்பதுதான் மிகப்பெரிய கோவில். இதில் நிறைய தூண்கள் உண்டு..இதுதான் பழையஅரண்மனை பூஜை, விசேஷங்களுக்காக உபயோகப்படுத்தப்பட்டது..இதில் 340 கிலோ தங்கத்திலான ,16 மீட்டர் உயரமான புத்தர் சிலைமுன்பு இருந்ததாகவும், அதனை தீவைத்து பர்மாவினர், எடுத்துகொண்டதாகவும் வரலாறு கூறுகிறது..

விஹார்ன் பிர மொங்கோல் போபிடாஹ் வில் பெரிய வெண்கல புத்தர் சிலை உள்ளது..

வாட் தம்மிகரட் டிலும், இன்றும் கோவிலும் பூஜைகளும் நடைபெறுகிறது.. மேலும் அதிசயமாகசுவரிலிருந்து பெரிய மரம் ஒன்று வளர்ந்து வருவது அதிசயமானதும்.

வாட் ரட்சபுரானா வில் நிறைய தங்கச்சிலைகள் இருந்ததாகவும், கலை வேலைப்பாடுகள் நிறைந்ததாகவும் இருந்தனவாம்.இதனுள் உள்ளே உள்ள படிக்கட்டு வழி சென்றால் இன்னும் பழங்கால ஓவியங்களை காணலாம்.

வாட் பிரா மஹாதட் ஒரு மாபெரும் கோவில். இதில் புத்தரின் சிலையில் உள்ள தலையை சுற்றி மரம் வளர்ந்திருப்பதை காணலாம்.

வாட் பிர ராம் ல் இருந்து ஆயுத்தயாவின் இடங்கள் முழுவதையும் காணலாம்.பிர சேடி சி சூரியோதாய் , வெள்ளை மற்றும் தங்க நிற தூண்கள் நிறைந்தவை.. இவை முன்னாள்,அரசியாரின் நினைவுக்காக கட்டப்பட்டது..தோட்டத்துடன் அழகாக காட்சியளிக்கிறது..

வாட் பு காவ் தாங் பெரிய வெள்ளை தூண்களால் கட்டப்பட்டுள்ளது. அதனுள் பெரிய உருவிலான சிரித்தபடி இருக்கும் புத்தர் சிலை உள்ளது.

வாட் சியுங் தா, வாட் நா பிரா மெரு, வாட் ப நான் சேர்ங் போன்றவையும் சிறியதும் , பெரியதுமாக பல புத்தர் சிலைகள் கொண்டவை.

வாட் யாய் செய் மொங்கோன் ஒரு பெரிய கோவில், படுத்தபடி இருக்கும் புத்தர் சிலை பிரசித்தம்.

தாய்லாந்தில் வருடப்பிறப்பு ( ஏப்ரல் 13-15)

----------------------------------------------------------
தாய்லாந்தில் கொண்டாடப்படும் அனைத்து விசேஷங்களிலும் முக்கியமானது "சொங்க்ரான்"( songkran) எனப்படும் தாய்லாந்து வருடப்பிறப்பே..இது பக்கத்திலுள்ள கம்போடியா, லாவோஸ், மற்றும் பர்மாவிலும் சிறப்பாக கொண்டாடப்படுகிறது...

சொங்க்ரான்" என்பது சமஸ்கிருதத்திலிருந்து வந்த வார்த்தையாகும். அதாவது சூரியன் மற்ற ராசிக்குள் பிரவேசிப்பதை குறிப்பது..முக்கியமாக மேஷ ராசிக்குள்..அதன் முழுப்பெயர் மஹா சொங்க்ரான் எனவும் அழைக்கப்படுகிறது...

இந்த விடுமுறை நிச்சயிக்கப்பட்ட ஒன்று.. ஏப்ரல் மாதம் 13ம் தியதி ஆரம்பித்து 15ம் தியதி முடிவடையும்..சிலசமயம் 16ம் தியதியும்..
இது இந்தியாவில் ஹோலி பண்டிகையைப்போலவும் கொண்டாடப்படுகிறது...

இதுதான் தாய்லாந்து மக்களின் பாரம்பரிய திருநாள், விழா எனலாம்..அவர்கள் முழுமையாக விடுமுறையுடன் குடும்பத்தாருடன் இன்பமாக தண்ணீர் தெளித்து கொண்டாடுவார்கள்.
இத்திருநாளில் புத்த கடவுளுக்கும் பெரியவர்களுக்கும் வாசனை திரவியத்துடன் கலந்த தண்ணீர் வழங்கி மரியாதை செலுத்துவார்கள்.பழையன கழித்து ,வீடு கோவிலை சுத்தம் செய்வார்கள்.

ஊர் முழுவதும் தண்ணீர் லாரிலாரியாக வைத்து போவோர் வருவோர் எல்லோர் மேலும் அடித்து விளையாடுவர் வயது வித்தியாசமில்லாமல்.. எல்லோரும் அதை நகைச்சுவையாகவே ஆசீர்வாதமாகவே ,எடுத்தும்கொள்வர்...மேலும் முக்கிய காரணம் கொளுத்தும் வெயில் காலத்துக்கு தண்ணீர் விளையாட்டு சுகமாகவும் இருக்கலாம்..

இது சிஃபி.காம் இல் சித்திரை சிறப்பிதழில் வெளிவந்த கட்டுரை.

http://tamil.sify.com/fullstory.php?id=14640657

காஞ்சனாபுரி..இயற்கையில் ஒர் சொர்க்கபுரி.

மன்னர் ராமா I ( Rama I) காஞ்சனாபுரியை பர்மா படையினரிடமிருந்து தற்காத்துக்கொள்ள ஏதுவாக விசாலமாக்கிய இடம்..த்ரீ பகோடா பாஸ்( Three Pagodas Pass ) வழியாக பார்மாவினர் தாய்லாந்துக்குள் நுழையாமல் இருக்க காஞ்சனாபுரியில் படைத்தளம் அமைக்கப்பட்டது.உலகப்போர் I ன் போது தாய்லாந்து கலந்து கொள்ளவில்லை..ஆனால் ஜப்பானிய படை பர்மாவில் தங்கியிருக்கும் வீரர்களுக்கு சாமான்கள் அனுப்ப மிகப்பெரிய ரயில் பாதை தாய்லாந்துக்கும் பர்மாவுக்கும் இடையே கட்டியது.இதில் ஜப்பான், இங்கிலாந்து, அமெரிக்கா, ஆஸ்திரேலியா, ஹாலந்து மற்றும் தாய்லாந்து வீரர்களும் உண்டு..

1.அதில் முக்கியமானது க்வாய் (Bridge on the River Kwai ) எனும் ஆற்றின் மீது கட்டப்பட்ட பாலம்..இதில் 100,000 க்கும் மேல் சிறைக்கைதிகள் கட்டுமானத்தின்போதும், நோயினாலும்,மரணமடைந்தனர்.அதிலிருந்து இந்த பாலம் டெத் ரெயில்வே ( Death Railway ) அன் அழைக்கப்பட்டு வரலாற்று சின்னமானது.. இது பற்றி ஆங்கிலப்படங்களும் வந்தது குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.இது பற்றி ஒரு ஜெத் வார் மியூசியம் விரிவாக சொல்கிறது.(The JEATH War Museum War & Art Museum
JEATH stands for Japan, England, America, Australia, Thailand and Holland,)

2. பிரசித்தி பெற்ற புலி கோவில் இங்குள்ள புத்த பிட்சுக்களால் பாதுகாக்கப்படுகிறது.. புலிகள், பூனைகள் போல பழக்கப்பட்டு அன்பு செலுத்தப்படுகிறது...பார்வையாளர்களும் புலியை தொட்டு விளையாடலாம்.. (நாங்கள் புலி பூங்காவில் புலி குட்டியுடன் புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டோம்.. புலியை மடி மீது அமர்த்த பெரியவன் பால் புட்டியை வைத்து புலிக்கு குடுக்க , சின்னவன் வாலைப்பிடித்துக்கொண்டு விட மறுத்தான்...)மேலும் குரங்கு பள்ளிக்கூடத்தில், தேங்காய் பறிக்கவும், கூடைப்பந்து விளையாடவும் பழக்குகின்றனர்.

3. நிறய விலங்குகள் கொண்ட சஃபாரி பார்க். இதனை பூங்காவின் பேருந்திலோ, மகிழ்வுந்திலோ சென்று விலங்குகளை பார்க்கலாம்..விலங்குகள் அதன் இயற்கையான சூழ்நிலையிலேயே பார்ப்பது சிறப்பு.

4.எரவான் நீர்வீழ்ச்சி: தாய்லாந்தின் மிக அழகான , நீர்வீழ்ச்சி.. இது 7 அடுக்குகளையும் , 1500 மீட்டர், நீளமும் கொண்டு, ஓடிவரும் அழகு நெஞ்சை கொள்ளை கொள்ளும்..இதில் அனைவரும் குளித்து குதூகலிக்க ஏற்றதாய் உள்ளது.இதன் அருகில் பல குகைகள் உள்ளன. அதனுள் சுண்ணாம்பு கற்களால் ஏற்பட்ட ஸ்டலக்மைட்ஸ், ஸ்டலக்டைட்ஸ்,( limestone formations, stalagtites and stalagmites ) தூண்கள் கண்டுகளிக்கலாம்.

5. பொழுதுபோகு அம்சங்கள்..
கோல்ஃப் விளையாட்டு மைதானம், பாறைகள் ஏறுதல், கயாக் என்ற சின்ன தோணியில் காட்டாற்றில் முரட்டுத்தனமாக பயணம் செய்தல், ஆற்றினிடையில், காட்டுக்குள் யானைசவாரி, போன்ற நிறைய உள்ளன..

6. எப்படி செல்வது: தாய்லாந்து தலைநகரிலிருந்து 150 கி.மீ மேற்கே உள்ளது..காரில் 1.30 மணி நேரத்தில் சென்றாலும், ரயிலில் 4 மணிநேரம்.. ரயிலில் செல்லும் போது ஒரு பக்கம் க்வாய் ஆற்றின் வளைவில் , மற்றொரு பக்கம் மலைகளைத்தொட்டுக்கொண்டு, ஆபத்தான சரிவில் மெதுவாக ஊர்ந்து செல்லுவது மிக ரம்மியமாக, அதே சமயம் ஆபத்தானதாகவும் , த்ரில்லிங்காகவும் இருக்கும்..கீழே சுற்றுலாவுக்கென்றே ஆற்றில் படகு வீடுகள் இருக்கின்றது..வருடம் முழுதும் ஒடும் தண்ணீர், மழைக்காலத்தில் வேகத்தோடு சீறி வருவது, மிக அழகு.மேலும் விபரங்களுக்கு இந்த சுட்டியை பார்க்க..

http://www.kanchanaburi-info.com/en/index.html

http://www.allresortthailand.com/kanchanaburi/kanchanaburi_nationalparks.html

*வேலாயி- பாகம் 12 - ஆயர்பாடி மாளிகையில் தாய்மடியில்...*
====================================================
வேலாயியின் கடிதத்தை பார்த்து தீபாவுக்கு அதிர்ச்சி..
" அன்பும் பாசமும் உள்ள தீபாம்மா, எப்படி சொல்றதுன்னே தெரிலம்மா..
நானும் என் கணவரும், சொந்த ஊருக்கு போறோம், சொந்தங்களோட மீதி நாட்கள் வாழ...விவசாயம் மற்றும் தொழில் தொடங்க..
அம்மா, நீங்க எனக்கு குடுத்த தொகை மிக அதிகம்.. அன்புக்காகத்தானே செய்தேன்.. அது என் பாக்கியம்.. ஆனாலும் உங்கள் விருப்பத்துக்காக 4 லட்சம் எடுத்துக்கொண்டு மீதி 6 லட்சம் அய்யாவுக்கு அனுப்பியுள்ளோம்...
முத்துவை நிறைய படிக்க வைக்கணும் மா. அது கிராமத்துல முடியாதும்மா.. தயவுசெய்து இந்த ஒரு ஒதவியும் செய்யுங்கம்மா..காலமெல்லாம் மறக்கமாட்டேன்மா.. வருசத்துக்கு ஒருவாட்டி வந்து பாக்கிறேன் எல்லாரையும்..நன்றிம்மா.."
படித்துவிட்டு அதிர்ச்சியில் தீபா...தூங்கும் முத்துவை நெற்றியில் முத்தமிட்டு அழுகிறாள்..
" கரும்பு தின்ன கூலியா.. முத்துவை நான் பிரிய மாட்டேன்னு, அவனையும் எனக்கு பரிசா குடுத்துட்டு, நீ எப்படி வாழப்போற...?.. ஏன் என் வாழ்க்கையில் கடவுள் மாதிரி வந்து இப்படி பரவசப்படுத்திட்டு என் வாழ்க்கையை அர்த்தமுள்ளதாக்கிட்டு நன்றி செலுத்தமுடியாத கடனாளியாக்கிட்டு போய்ட்ட..?.."
கண்ணைத்துடைத்துக்கொண்டு ஒரு முடிவுடன் முத்துவைத்தூக்கிக்கொண்டு வீட்டுக்குள் சென்றாள்..
மாமியாருக்கும் குற்ற உணர்ச்சி.. சிவாவுக்கு வேலாயியின் பெருந்தன்மை ஆச்சர்யம் தருகிறது...இப்படியும் மனிதர்களா?.. முதன்முறையாக முத்துவை வருடுகிறான்.. இனி இவன் என் மூத்த மகன்...
---------------------------------------------------------------------------­-----
ஊரில் திருவிழா களைகட்டுகிறது... தீபா சந்தோஷமாக அனைத்து நகைகளையும் போட்டுக்கொண்டு, பட்டுப்புடவை கட்டிக்கொண்டு, குழந்தைகளையும் அலங்கரித்து கோவிலுக்கு கூட்டிச் செல்கிறார்கள்...
பொங்கல் வைத்து சாமிக்கு அபிஷேகம் எல்லாம் முடிந்ததும், குழந்தைக்கு பேர் சூட்டும் விழா..
அர்ச்சகர் பையனை தூக்கி நட்சத்திரம் சொல்லி அர்ச்சனை முடிந்ததும் பையனுக்கு என்ன பேர் அம்மா என்று கேட்க
" ராஜா என்ற மணிகண்டன் " மூன்று முறை சொல்கிறார்... சிவாவின் தந்தையின் பெயர்..
அடுத்த குழந்தையை தூக்கி பெயர் கேட்க,
" *வெயிலா( veila) எனற வேலாயி* ." என்று தன்னைமீறி கத்துகிறாள் தீபா...
எல்லாரும் ஆச்சர்யத்துடன், சந்தோஷத்துடன் பார்க்கிறார்கள்...
---------------------------------------------------------------------------­----- ஊரிலிருந்து வந்ததும் மாமியார் 20 லட்சத்துக்கான காசோலையை தீபாவிடம் தருகிறார்கள்... நீ குழந்தைகளுக்காகவும் வயோதிகருக்காக ஆரம்பிக்கும் அறக்கட்டளைக்கு என் பங்கும்மா. எனக்கு சொத்து எல்லாம் இனி என் 3 பேரக்குழந்தைகளும்...
"உன்னோட அன்புக்கு வேலாயியே தன் பங்குக்கு 6 லட்சம் தந்திருக்கும் போது , என்னை வெட்கப்பட வெச்சுட்டா வேலாயி....."
*வேலாயி அறக்கட்டளை ஆரம்பமாகிறது*...
---------------------------------------------------------------------------­-----------
*13 வருடம் கழித்து,*
" மம் , பிளீஸ் கெட் ரெடி குயிக்..." முத்து..
" கொஞ்சம் பொருடா தம்பி.. வேலாயி டிரெயின் லேட்டாம், இப்ப வந்துருவா..."
" அம்மா, அவங்க வந்ததும் நம்ம டிரைவர் அழைத்து வருவார்மா.. என்னோட விருது வாங்குகிற விழாவுக்கு நானே லேட்டா போனா எப்படிம்மா."
" முத்து, அந்த விருதுக்கு காரணமானவங்களே அவங்கதானேப்பா..?..நீங்க எல்லாரும் போங்க .. நான் பின்னால் அவளுடன் வருகிறேன்..."
" மம் நீங்க இல்லாமா, நான் எப்படி.. சரி நானும் வெயிட் பண்றேன்.."
வேலாயியின் ஆசைப்படி தங்க மெடல் வாங்கும் அளவிற்கு முத்துவை வளர்த்துவிட்ட நன்றிக்கடனை சொல்லி வேலாயியை பூரிக்க வைக்க துடித்துக்கொண்டிருக்குது ஒரு அன்னையின் உள்ளம்...
****************************************மு ற் று ம்..***********************
*பி.கு..:*
இந்த கதையின் மூலம் நான் தொட முயன்ற சில விஷயங்கள்,தாழ்வு மனப்பான்மை, அன்புக்கு ஜாதி மதம் இல்லை, வாடகைத்தாய், தடங்கல் வந்தாலும் நல்ல விஷயங்களை தைரியமாக தொடரணும் போன்றவை...

வேலாயி-பாகம் 11 - ஆரி ராரிராரி ராரி ராராரோ!*
*=============================================*
தீபா மருத்துவமனைக்குள் நுழைவதற்குள் வேலாயிக்கு அறுவை சிகிச்சைக்குண்டான அனைத்தும் தயாராக.
அவளை ஓடிச்சென்று அணைத்துக்கொள்கிறாள்...தைரியம் தருகிறாள்..
" அம்மா முத்துவை நல்லா படிக்க வைக்கணும் .. பெரியா ஆளா வரணும் மா.."
" கண்டிப்பா வேலாயி.. நாம் இருவரும் சேர்ந்து நடத்துவோம்..அட என்ன இது இன்னும் 2 மணிநேரத்துல
மறுபடியும் வந்து முத்துவையும் , குழந்தைகளையும் பார்த்து கொஞ்சப்போற..தைரியமா இரு சரியா.. நான் உன்கூடவே இருப்பேன்.."
தன் கையிலிருந்த பிரசாதத்தை வேலாயிடம் தந்து தைரியம் தந்தாள்..விபூதி, குங்குமம் இட்டாள்.
மருத்துவர்களிடம் விசேஷ அனுமதிபெற்று தீபாவும் மருத்துவரின் உடை அணிந்து வேலாயிகூட உள்ளே..தைரியமாக இப்போது..
டாக்டர் சங்கர் தலலமையில் மருத்துவக்குழு ...மயக்கமருந்து குடுத்ததும் வேலாயியின் கைபற்றிக்கொண்டே தீபா..தலையைத்தடவி கொடுத்தாள்..
ஆனால் திரை போட்டிருந்ததால் சிகிச்சை ஒன்றும் இந்தப்பக்கம் தெரியாது..
சிறிது நேரத்திற்கெல்லாம் முதல் குழந்தை அழுகையுடன்..... பெண்குழந்தை... தீபாவிடம் காண்பிக்க கண்கள் பனிக்க
முத்தமிட்டாள்.. பின் அடுத்து சில நிமிடத்தில் ஆண் குழந்தை.... கண்கள் பொங்குது தீபாவுக்கு... கனவெல்லாம் நனவாயிற்றே..
வேலாயியை முத்தமிடுகிறாள்... கடவுளுக்கு நன்றி சொல்கிறாள் உடனே. வேலாயிகூடவே சிகிச்சை முடிந்தும் கண்விழிக்க அடுத்த அறையில் காத்திருக்கிறாள்..
குழந்தையைப் போய் பார்க்க கூட தோணவில்லை.. வேலாயி நல்லபடியாக எழுந்திருக்க வேண்டிக்கொண்டே இருந்தாள்..
கண்விழித்து அவளிடம் தகவல் சொன்னதும் பூரித்து போனாள் வேலாயி...
தீபா டாக்டர் சங்கருக்கு தன் மனமார்ந்த நன்றியை கண்ணீரோடு தெரிவிக்கிறாள்.. இதற்காகவே விசேஷமாக
அமெரிக்காவிலிருந்து வந்தவராயிற்றே..:-))
---------------------------------------------------------------------------­---------------------------------
வெளியில் சிவாவும் , மாமியாரும் மற்றவரும் பதட்டத்துடன் இருந்தார்கள்.. முத்து கார் வைத்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தான்..
கதவைத்திறந்து செவிலியர் குழந்தை இரண்டையும் காண்பித்ததும் அனைவர் கண்களிலும் கண்ணீர்...
பையன் அம்மாவைப்போல், பெண்ணோ அப்பாவைப்போல்... மாமியாருக்கு அதிக சந்தோஷம்...பெருமையும்..
மருத்துவமனியில் அனைவருக்கும் இனிப்பு வழங்குகிறார்கள்.. செவிலியருக்கு பரிசுப்பொருள்களும்..
---------------------------------------------------------------------------­---------------------------
குழந்தைகளும் , வேலாயியும் வீட்டுக்கு வந்ததும் ஆரத்தி எடுத்து வரவேற்றார்கள்...மாமியாரும் , தீபாவும்...
குழந்தைகளுக்கு வேலாயி தாய்ப்பால் கொடுப்பதில் கொஞ்சம் மனக்கஷ்டம் மாமியாருக்கு,,..
" தாய்ப்பால் குடுப்பது குழந்தைக்கு மட்டுமல்ல அத்தை தாய்க்கும் கர்ப்பப்பை எளிதில் சுருங்குமாம்...ஆதலால், நாம்
அதை தடுக்கக்கூடாது.. முடிந்தவரை தரட்டும்"
வேலாயிக்கு தாய்ப்பால் குடுக்கும் சுகமான அனுபவத்தை பெற்றுத்தருகிறாள், வேலாயி மறுத்தும்..
வேலாயி, தாய்மையை முழுவதுமாக அனுபவிக்கிறாள்...
" அம்மா, 30 நாள் தாய்ப்பால் தருவேன், அதுக்குமேல வேண்டாம்மா.. மொகம் பார்க்க ஆரம்பிச்சா என்கிட்ட பாசம் வரும் கொழந்தைக்கு"
" அதனாலென்ன, எல்லாரும் சேர்ந்து தானே வளர்க்கப்போகிறோம் குழந்தையை..பாசம் வளரட்டுமே..நீ சும்மா இரு வேலாயி.."
மாமியாருக்குதான் உடன்பாடில்லை, வேலாயிமீது பாசம் வருமோ என்று பயப்படுகிறார்..
அனைவருக்கும் வீட்டில் சுறுசுறுப்பும் மகிழ்ச்சியும் அதிகமாகுது..குழந்தையை குளிப்பாடுவது, தூங்க வைப்பது, அழுகை சத்தம்,
என்று வீடே அல்லோகலப்படுகிறது.. இதில் வேலாயிக்கு பத்திய உணவையும் மறக்காது அன்போடு ,கண்டிப்போடு தருகிறாள்..
விருந்தினர்கள், ஊரிலிருந்து வருவதும் , குழந்தையைப்பார்ப்பதும் மாமியாருக்கு மட்டற்ற மகிழ்ச்சி....
ஆனால் வேலாயியிடம் தாய்ப்பால் குடுப்பதை நிப்பாட்டமுடியலை.. 3 மாதம் ஆகிறது... 5 மாதம் முடிந்ததும் குலதெய்வம் கோவிலுக்கு சென்று
முடியெடுத்து பேர்வைக்கணும்... இதை சாக்காக வைத்து வேலாயியிடமிருந்து குழந்தைகளை பிரிக்க திட்டமிடுகிறார்..பயத்தில்..
வேலாயியிடம் மறைமுகமாக சொல்லவும் செய்கிறார்., தாங்கள் ஊருக்கு போவது பற்றி..வேலாயியும் சந்தோஷப்படுகிறார்..
வேலாயிக்கும் தன் சொந்த ஊருக்கு திரும்பி கடை போட்டு விவசாயம் பண்ணவே ஆசைப்படுகிறாள், கணவனுடன்..
இதையெல்லாம் கேள்விபட்ட தீபா அனுமதி தர மறுக்கிறாள்..
குழந்தைகள் இருவரும் கொழு கொழு என்று வளருகின்றாகள்.. தீபா எப்பவும் குழந்தையும் கையுமாக..அதேபோல் மாமியாரும்..
தன் மகன் ஜாடையில் குழந்தை இருப்பது கண்டு ரொம்பவே பெருமைப்படுகிறார் மாமியார்..
---------------------------------------------------------------------------­----------------------------
அடுத்த வாரம் கோவிலுக்கு போகணும், பல வேலைகள் பார்க்கணும்.. காலையிலேயே சென்று வேலாயியை
பார்க்க சென்றவளுக்கு காத்திருந்தது அதிர்ச்சி... முத்து கட்டிலில் தூங்கிக்கொண்டிருந்தான்....வேலாயியையும், அவள் கணவரையும் காணவில்லை..
பதருகிறாள் தீபா...அருகில் ஒர் கடிதம்..
**************************************அடுத்த பாகத்தில் முடியும்*

வேலாயி- பாகம் 10 - அன்பே சுகமா?..* *===================================*
டாக்டர் அறையிலிருந்து வெளியில் வந்த தீபாவை பார்த்ததும் சிவாவுக்கு அதிர்ச்சி..அவள் கண்ணிலிருந்து கண்ணீர் வழியுது.. ஆனால் வாயை இரு கைகளாலும் மூடியுள்ளாள்.
அவள் அருகில் வந்து கையை எடுத்துவிட்டதும் தான் தெரிகிறது அவள் புன்னகை.. ஆனந்தக்கண்ணீரா?..
" என்னம்மா , என்னாச்சு, சொல்லு சீக்கிரம்..." அத்தை
"அத்.. தை...... சி..........வா.... வேலாயிக்கு....."
" வேலாயிக்கு..?.. என்னாச்சு?.."
" அத்தை இரட்டைக்குழந்தையாம் .. சிவா.. கடவுள்........ அத்தை...." சொல்ல வார்த்தைகளின்றி, தடுமாறுகிறாள்.... என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை யாருக்கும்... மகிழ்ச்சி கடலில் அனைவரும்....அதே சமயம் வேலாயிமேல் பரிதாபம் வருகிறது...
" பயமாயிருக்கு சிவா...."
" ஒண்ணும் கவலப்படாத.. இந்த வருச திருவிழா நாம தான் நடத்துறோம் னு வேண்டிக்கிட்டேன்... எல்லாம் ஆத்தா பாத்துக்குவா... சரி டாக்டரம்மா என்ன சொல்றாக..?"
" 32 வாரம் கடந்துள்ளதால் குழந்தைக்கு பிரச்சனையிருக்காது... ஆனால் வேலாயி இந்த பிரசவத்தை எதிர்கொள்ளணும்... அறுவை சிகிச்சைக்கு அவள் உடம்பு தாங்குமான்னு சந்தேகமாம்... அதுதான் என் பயமும்..."
தீபா வேலாயியிடம் செல்கிறாள்..கைகளை எடுத்து கன்னங்களில் மெதுவாக வைத்துக்கொள்கிறாள்.. அழக்கூடாது என்று கட்டுப்படுத்த கண்ணீருக்கு அடக்கமில்லை,.. பிடிவாதமாய் ஊற்றெடுக்கிறது...அதை மறைக்க புன்னகைக்கிறாள்..
" வேலாயி.. எப்படி சொல்றதுன்னே தெரியலைமா... எல்லாருக்கும் பலவிதமான சந்தோஷம்.. குழந்தைகளும் நல்லபடியாக இருக்குமா...உன் உடம்பை பத்தி தான் எங்களுக்கு கவலை..."
" அட என்னம்மா என்னைப்பத்தி யோசிக்கிறீங்க... முத்துவப்பார்த்து நானே அசந்துட்டேன்.. என் புள்ளயான்னு... அம்மா ஒரு விசயம்மா.. என் வீட்டுக்காரரை வரச்சொல்ல முடியுமாம்மா?.."
" கண்டிப்பா வேலாயி... ஆமா.. ஏதாவது முக்கியமான விஷயமா என்ன?..?"
" அப்படி ஓண்ணுமில்லைமா.. சும்மாதான்..."
அவள் வாடிப்போவது புரிந்து மேலே தொடர விரும்பாமல்.,
" உடனே விமானத்திலே வர ஏற்பாடு செய்கிறேன் வேலாயி... இனி ஓவ்வொரு நாளும் கவனமா இருக்கணும்.. ஒரு வேலையும் செய்யக்கூடாது நீ சரியா?.."
" வேலாயி, நானும் சிவாவும் உனக்கு 5 லட்சம் போடுவதாக நினைத்திருந்தோம்..... இப்ப 5 , பத்து லட்சமா ஆகுது... உன் கணவர் பட்டாளத்திலிருந்து வந்ததும் இங்கேயே மெஸ் ஆரம்பிங்க... ஐடி காரங்களுக்கு தேவையாயிருக்கு.. நான் ஏற்பாடு செய்கிறேன் சரியா?.."
" அம்மா, தயவுசெய்து பணத்தைகொண்டு, என்னைப்பிரிச்சுராதீங்கம்மா...வேண்டாம்மா.. உங்க அன்பு ஒன்று இருந்தால் போதும்மா ஆயுசுக்கும்..."
கைகளை மறுபடியும் பிடித்து ஒன்றும் பேசாதே என்று கண்களால்சொல்லிவிட்டு வந்தாள்..
---------------------------------------------------------------------------­-----------------------------------------------------------------
சிவாவிடம் சொல்லி வேலாயியின் கணவர் வர ஏற்பாடு செய்யப்படுகிறது...
ஒவ்வோரு நாளும் மெதுவாக எதிர்பார்ப்புகளை அதிகரித்து நகர்கிறது...
அருமையான புத்தகங்களையும் , சுலோகங்களையும் வேலாயி அருகில் இருந்து தினமும் வாசிக்கிறாள்... 36 வாரம் கடந்ததும் வந்து அட்மிட் செய்ய சொல்கிறார்கள்.. படபடப்பாயிருக்கு... நார்மல் டெலிவரி ஆகணும் என்று வேண்டிக்கொள்கிறாள்..
" கடவுளே, எல்லா கோவிலுக்கும் வந்து அபிஷேகம் பண்ணுகிறேன்.. குழந்தைகள் நல்லபடியாக பிறக்கணும்.., ஒரு குழந்தையாவது, .. இல்லாவிட்டாலும், பரவாயில்லை, வேலாயிக்கு ஒண்ணும் ஆகக்கூடாது..."
மனம் குழம்பித்தான் போகுது... தீபாவின் பதட்டம்தான் வீட்டிலுள்ளவருக்கு பயம் தருகிறது...
---------------------------------------------------------------------------­---------------------------------------------------------------------------­-----------------
வேலாயியின் கணவர் நேரே மருத்துவமனைக்கு செல்கிறார் வேலாயியை பார்க்க.. ஒரு அழகான சிறுவன் அறை எண் 402, முன் விளையாடிக்கொண்டிருக்கிறான்.. அவனிடம்,
" தம்பி , இங்க, வேலாயின்னு ஒரு பேஷண்ட்.. இந்த அறை தானே?.."
" ஆமா.. நீங்க... ய...ப்பாஆஆஆஆஆ..நீயா...?"
தன் மகனை தனக்கே அடையாளம் தெரியாதவாறு மாறியுள்ளானே?..என்று ஆச்சர்யத்தில் வேலாயியிடம் சென்று சந்தோஷப்படுகிறார்...
---------------------------------------------------------------------------­---------------------
வேலாயிக்கு எந்த நேரமும் பிரசவம் ஆகலாம் என்று எதிர்பார்க்கிறார்கள் விசேஷ மருத்துவர்கள், ஆனால் கர்ப்பவாசல் இன்னும் தயாரில்லை..( மன்னிக்க)
சீக்கிரம் நடந்தால்,. குழந்தைக்கு நல்லது..என்று பேசிக்கொள்கிறார்கள்.., இல்லாவிட்டல் குழந்தைக்கு போதுமான நீர் இருக்காது , என்றும், அறுவை சிகிச்சை நலம் என்றும் யோசிக்கிறார்கள்...ஆனாலும் இன்னும் ஒரு வாரம் காத்திருக்கலாம் என்று நினைக்கிறார்கள்..முக்கியமாக அறுவை சிகிச்சை அவள் தாங்குவாளா என்று சந்தேகப்படுகிறார்கள்..
_______________________________________________
மருத்துவமனைக்கு செல்லுமுன் கோவிலுக்கு செல்லலாம் என்று தீபா கோவிலுக்கு சென்றுவிட, வேலாயியை வழக்கம் போல் காலையில் பரிசோதனை செய்த மருத்துவர், குழந்தைக்கு இருதய துடிப்பு கம்மியாக இருப்பதுபோல் சந்தேகப்பட,
வேலாயி அறுவை சிகிச்சைக்கு சம்மதிக்கிறாள்.. சிவாவுக்கு போன் வர, அவன் தீபாவை தொடர்பு கொண்டால்,
" சிறிது நேரத்துக்குபின் டயல் செய்யவும்..." மீண்டும் மீண்டும்...
என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை... நேரமாகிக்கொண்டிருக்கிறது...
தொடர்ந்து போன் வர சிவாவும் சரியென்று சொல்லிவிட்டான்..
கோவிலிருந்து வந்த தீபா கேள்விப்பட்டதும் ஆத்திரமும் அதிர்ச்சியுமடைகிறாள்...
" ஏன் என்னைக்கேட்காமல் சரி என்றீர்கள்?..அவள் தாங்க மாட்டளே.. ஏன் அவசரம்..." அழுகிறாள்..
" உங்களுக்கெல்லாம் குழந்தைதான் முக்கியம்... எனக்கு வேலாயி வேண்டும்... "
" அவளுக்கேதாவது என்றால், ....................." விம்முகின்றாள்..
மாமியார் வந்து திட்டுகிறார்..
" ஏன் இப்ப என்ன நடந்துச்சுன்னு பயப்படுற.. எல்லாம் நல்லபடியா நடக்கும்.. கடவுள் கைவிடமாட்டார்னு நம்பு.."
திட்டினாலும் ஆறுதலாயிருக்கு...
" அய்யோ, என்னை புரிஞ்சுக்கோங்க.. வேலாயிக்கு ஒண்ணுன்னா நான் தாங்கமாட்டேன்..சிவா நீங்க ஏன் சம்மதிச்சீங்க... " பைத்தியம் மாதிரி பயந்து நிலைகுலைகிறாள்..சிவாவும் பயப்படுகிறான்..
அவளை உடனே அப்படியே அழைத்துக்கொண்டு மருத்துவமனைக்குள் நுழைவதற்குள்..................................
***********************************************தொடரும்...******************

வேலாயி -பாகம் 9 - கனா கண்டேனடி தோழி.. ===========================================*
போன் மருத்துவமனையிலிருந்து வந்தது.. சிவா பேசிவிட்டு தீபாவிடம் தருகிறான்.. உடனே வருவதாகக்கூறுகிறாள்..
வேலாயி மிகவும் தளர்ந்து போயிருப்பதாகவும், மேலும் இன்னும் 1 மாதம் தங்கி ஓய்வு தேவை என்றும் சொல்ல சம்மதிக்கிறாள்..
தீபா பகலில் கூட இருந்து கவனித்துக்கொள்கிறாள்.. மாலை வீடு திரும்பியதும் முத்துவை .. ஆளே மாறிவிட்டான் முத்து..
---------------------------------------------------------------------------­---------------
மாமியார் ஊரில், அலுவலுக்காக ஆண்கள் வெளியே சென்றுவிட, வீட்டில் 3 தம்பி மனைவியருடன்...அவர்கள் மருமகள்களுடன்..
தம்பி மனைவிமார் பயத்தில் , மரியாதை குடுத்தாலும், மருமகளில் ஒருத்திக்கு மட்டும் வாய் அதிகம்.. பட்பட் என்று எதையும்
பேசிவிடும் பழக்கமுள்ளவள்.. அவளுடன் ஒத்துப்போக கஷ்டமாக இருக்கிறது... மேலும் குழந்தைகளையும், அவர்கள் சேட்டைகளும்,
மாமியாருக்கு எரிச்சலூட்டுகின்றது...தன் வீட்டில் ராஜ்ஜியம் பண்ணியதுபோல் இங்கு பண்ண முடியவில்லையே.. தான் செல்லமாக வளர்ந்த வீடு.
ஒரே பெண் குழந்தை என்று செல்லமாக வளர்ந்ததென்ன , தம்பிமார், குடுத்த மரியாதை என்ன.. இப்ப யாருக்கு நேரம் இருக்கிறது என் பேச்சை உட்கார்ந்து கேட்க..
யாரிடம் புலம்ப.. இதற்கு தன் மருமகள் தீபாவே மேல் , 10 வருடத்தில் எதிர்த்து பேசியது இதுதான் முதல் தடவை... எப்படியும் இன்னும் 4 மாதத்தில் குழந்தை
பிறந்து விடுமாமே.. அட , நம் வீட்டுக்கும் ஒரு குழந்தை வரப்போகிறதே.. யாரை மாதிரி இருக்கும்.. சிவா மாதிரியா?.. இல்லை சிவா அப்பா போலவா?. இல்லை என்னை மாதிரியா?..
மனதுக்குள் சிரித்துக்கொள்கிறார்.. வேலாயியும் நல்லவள்தானே.. அதிக சுத்தம். , கடவுள் பக்தி...வெகுளி.. நம்மைத்தவிர யாரைத்தெரியும் அவளுக்கு..
சே, புள்ளத்தாச்சிகிட்ட கொஞ்சம் கரிசனமா இருக்கணுமே.. சாமி குத்தமாயிடுமே...என் குடும்ப வாரிசை சுமக்கிறாளே..
அன்றே தன் தம்பி வந்ததும் தன்னை ஊருக்கு அனுப்ப சொல்கிறார்..
---------------------------------------------------------------------------­-----------------------------------------------
வேலாயி அவுட் ஹவுஸில் பெட் ரெஸ்டில் வைத்து கவனமாகப்பார்த்துக்கொள்கிறாள் தீபா... முத்துவுக்கு அழகான சட்டை வாங்குவதும், அவனுடன்
விளையாடுவதும், வேலாயிக்காக விசேஷமாக சமைப்பதும், வரப்போகிற குழந்தைக்காக ஸ்வெட்டர் பின்னுவதும்.., தன்னை முழுவதுமாக ஈடுபடுத்திக்கொண்டு
முழுமையாக வாழ்கிறாள்.. அவளுடைய மலர்ச்சியும், புத்துணர்ச்சியும் கண்டு சிவாவும் மகிழ்ச்சியடைகிறான்...ஓவ்வொரு முறை ஷாப்பிங் செல்லும்போதும், அரைமணிநேரம்
குழந்தைகள் பகுதியில் நின்று ஒவ்வொன்றையும் ஆவலுடன் எடுத்து பார்க்கிறாள்.. மறுபடியும் வைத்துவிடுவாள்.. வாங்கி வைத்துக்கொள்ள சின்ன பயம்..
இணையத்தில் குழந்தைக்கான பெயர் தேடுகிறாள்.. 1000 பேர் எடுத்து சிவாவிடம் தேர்ந்தெடுக்க சொல்கிறாள்... தினமும் ஒரு கனவு காண்பதும் அதை சிவாவிடம் சொல்வதும்,சிவாவுக்கு சில
சமயம் எரிச்சலாக வந்தாலும், தீபாவின் குழந்தைதனத்தை பொறுத்துக்கொள்கிறான்...வேலாயிக்கு இப்ப 8 மாசம்.. சின்ன உடம்புக்காரி.. வயறு மட்டும் பெரிதாக
இருக்கிறது..சாப்பிட முடியவில்லை..தீபாவுக்கு மசக்கை வருகிறது அவளைப்பார்த்து..கெஞ்சுகிறாள், கொஞ்சுகிறாள், சாப்பிடச்சொல்லி..
" அம்மா, நீங்க சொன்னாலும் சொல்லாட்டியும் நம்ம சின்னம்மாவோ, சின்னாய்யாவோ, அவுகளுக்காக நான் சாப்பிடுவேன்மா.. பசி திடீரென்று வரும், திடீரென்று
ஒண்ணுமே சாப்பிட பிடிக்காது,.. நீங்கள் கவலைப்படாதீங்கம்மா. இன்னும் 2 மாதம் பொறுத்துக்கோங்க.. " சிரிக்கிறாள்..
---------------------------------------------------------------------------­-----------------------------------------
இன்று கோவிலுக்கு சென்று அர்ச்சனை பண்ணிவிட்டு வரலாம் என்று கிளம்பியவள், கார் வந்து நிற்பதைப்பார்த்து , அதிலிருந்து அத்தை
இறங்குவதைபார்த்து அதிசயிக்கிறாள். ஆனால் இந்த முறை பலாப்பழம், தேங்காய், கடலை, என்று ஏகப்பட்ட சாமான்கள்..
புரிந்துகொண்டாள்.. நல்லபடியாக தான் வந்துள்ளார்கள் என்று...
" தீபா வேலையாளை கூப்பிடம்மா, இத எடுத்துப்போகச்சொல்லு..."
" சரி அத்தை இதோ.."
பெரிய மாற்றம் தெரிகிறது அத்தையிடம், இந்த 6 மாத காலத்தில...
" அவ எப்படிம்மா இருக்கா?.."
" யார் அத்தை?."
" அதான் வேலாயி மா.."
" அத்....................தை..." விழிகள் பனிக்கிறது தீபாவுக்கு.. கடவுளே என் பிரார்த்தனை வீண்போகலை..
" இன்னும் 2 மாதம்தான் அத்தை... உங்கள் பேரக்குழந்தை வந்திடுவான்(ள்)..."
" இன்னிக்கு பத்தியக்குழம்பு நான் சமைக்கிறேன் நீ கவனி.. சரியா..?" அத்தையை அணைத்துகொள்ளத் தோன்றுகிறது..
" சரி அத்தை.. இதோ கோவிலுக்கு போய்விட்டு சீக்கிரமா வந்துவிடுகிறேன்.." சந்தோஷமாக துள்ளிக்குதித்து ஓடுகிறாள்..
சிவாவுக்கு என்ன நடக்குது, கனவா, நினைவா, ஒன்றுமே புரியவில்லை..
---------------------------------------------------------------------------­--------------------------------------
வேலாயிக்கு அதிகமாக வயிறு வலிக்குது அடக்கி அடக்கி பார்க்கிறாள் முடியவில்லை.. இதுவரை ஸ்கேன் பண்ணவே விடவில்லை..தீபா
குழந்தைக்கு ஏதும் ஆகிவிடும் என்ற பயம்..ஆரம்பத்தில் ஒருமுறை பண்ணியதோடு சரி...
மாமியாரே சென்று முதன்முறையாக, வயிற்றுவலிக்கு கைப்பக்குவமாக மருந்து தருகிறார், சூட்டினால் வலியோ என்று..
ஆனால் மீண்டும் வரவே மருத்துவமனைக்கு செல்கிறார்கள்.. தீபாவோ கோவிலில்...வீட்டுக்கு வந்தவளுக்கு ஆச்சர்யம்.. செல்போனை எடுத்துச்செல்லாதது
குறித்து வருந்துகிறாள்.. சிவாவை தொடர்பு கொள்கிறாள்..ஸ்கேன் செய்து கொண்டிருப்பதாக சொல்கிறான்..உடனே செல்கிறாள் மருத்துவமனைக்கு..
பின் மருத்துவர் அவளைத்தனியாக அழைத்து விஷயத்தை சொல்கிறார்..
வெளியே வந்தவள் கண்ணில் கண்ணீர் வழியுது....அப்படியே முகத்தை பொத்திக்கொண்டு கண்களை மட்டும் திறந்து சிவாவை பார்க்கிறாள்..
அழவா, சிரிக்கவா என்று தெரியவில்லை...தீபாவுக்கு.. சிவாவுக்கும் , மாமியாருக்கும் இப்ப அதிர்ச்சி...
*******************************************தொடரும்..***********************