ஆண்மகனுக்கோர் கவிதை

எதைக்கேட்டாலும்
உனக்கொண்ணும் தெரியாது
என என்னிடம் சொல்லி
எல்லாமே நீயே செய்ய ஆசைப்பட்டாய்.:-)

ஆனால்
எல்லாம் தெரிந்த உன்னிடம்
உன் பிள்ளை வந்தால் மட்டும்
அம்மாவிடம் கேள் என்கிறாய்
புரியவேயில்லை இன்னும்..????

ஆண்மகனுக்கோர் கவிதை...

எனக்கான பொருளையும் நீயே சுமந்து வரும்போது பங்கு கேட்டால் தர மாட்டேன் என்கிறாய்.

காரணம் கேட்டால் என் பிள்ளையை மட்டும் நீ ஒத்தையில் சுமக்கிறாயே, எனக்கு பங்கில்லையா என்கிறாய்.

ஆண்மகனுக்கோர் கவிதை ...

அம்மா வீட்டிலிருந்து தொலைபேசி அழைப்பு
அருமையாய் பேசிவிட்டு என்னிடம் முக‌ம் சுழிப்பு.

அக்கா வீட்டு விசேஷ‌ம் கூட‌மாட‌ ஒத்தாசை.

எப்ப‌டியாவ‌து த‌டுத்துவிட‌ போடுகிறாய் பெரும் ஓசை.

ம‌ருத்துவ‌ம‌னையில் ப‌க்க‌த்து வீட்டுக்கு சாப்பாடு.

உன்னைத்த‌விர‌ ஊராரைக்க‌வ‌னிப்ப‌தாய் கூப்பாடு.

உன் அக்கா குழ‌ந்தைக்குதானே காதுகுத்து

அரைப்ப‌வுன் போதும் அதுக்கும் மேலென்றால் வீண் க‌த்து..

வேலைதேடும் கொழுந்த‌னுக்கு உப‌ச‌ரித்து க‌வ‌னிப்பு

வேண்டாத‌வ‌னாயிட்டேனா என‌ ஒரு வீராப்பு...

எல்லாமே ஆண்சிங்கம், தானே முக்கியம் என்ற‌ க‌ர்வ‌ம்..

இருந்தாலும் காரியம் சாதிக்கிறேனே நீதான் என் த‌ங்க‌ம்...

பிடிக்கும் உன்னை பிடிக்கும்..:-))

" அட அவளேதான் வந்துட்டா... அவ கார்தான் ,. அதே சிவப்பு நிற மாருதி..."
இன்னிக்கு எப்படியாவது முந்திட வேண்டியதுதான்... தினமும் சரியாக 7.45 க்கு வந்திடுறா...?.. கொஞ்சம் குண்டாயிருந்தாலும் ஆப்பிள் மாதிரி கன்னங்கள் அழகாத்தானிருக்கு...
ஆனா அந்த தலை அலங்காரமும் அதில் உள்ள பூவும் தான் பிடிக்கவில்லை... சே சே, என்ன ரசனையோ...??.

அடுத்த சிக்னலில் அவள் வண்டிக்கு முன்னால் வந்து கிரீச்சுட்டு வந்து நின்னாச்சு... ஆனாலும் அவளை பார்க்காத மாதிரியே பார்த்தும் விட்டான்...அது அவனுக்கு மட்டும் கைவந்த கலையோ??... அட ஆமா அவளும் என்னைத்தான் பார்க்கிறாள்... பார்க்காத மாதிரி..புன்னகைக்கிறாளா என்ன?. இலை அவள் வாயே அப்படித்தானா?..

" வ‌ந்துட்டானா?.. ஆளைப்பாரு, அவ‌னும் அவ‌ன் பொருத்த‌மில்லாத ஷுவும், சாக்ஸூம்...அதென்ன‌ எண்ணெய் க‌டை சொந்த‌க்கார‌னா?.. த‌லையில் இப்ப‌டி வ‌ழியுது முக‌த்தின் அச‌டுக்கு போட்டியாக‌...?????
" அடிக்க‌டி கைக்க‌டிகார‌த்தை ஸ்டைலாய் பார்த்துக்கொள்கிறான்.. ஹிஹி... ரொம்ப‌த்தான்..."

' பெரிய சூப்பர்மேன் னு நினைப்பு.. சட்டை பட்டனை ஒழுங்கா போட்டா என்னவாம்... கையில் என்ன வளையலா இல்லை வளையமா?.. பம்பிளிமாஸ் மாதிரி.. கன்னம்...ஹிஹி...அழகாய்தானிருக்கான்..."
சிக்ன‌ல் போட்ட‌தும் ஒரே சீராக‌ ப‌க்க‌த்தில் போகுது அவ‌ள‌து மாருதியும் , பைக்கும்...
ரோஸ் நிற‌ உத‌டுக‌ள்... லிப்ஸ்டிக்கா இல்லை இய‌ற்கையிலேயே அப்படித்தானா?..
யோசித்துக்கொண்டிருக்கும்போதே வ‌ண்டி ப‌ள்ள‌த்தில் ஏறி இற‌ங்கிய‌தில் உடையில் த‌ண்ணீர் தெறித்துவிட‌, உட‌னே அவ‌ளைத்தான் பார்க்க‌த்தோணுது...
வாயை மூடிக்கொண்டு க‌ண்க‌ளால் சிரித்தாலும் க‌ன்ன‌க்குழி காண்பித்து கொடுத்துவிடுகிற‌தே...
இப்ப‌ என்ன‌ சிரிப்பு வேண்டிகிட‌க்கு... ?.. கைகுட்டை எடுத்து துடைத்துக்கொள்கிறான், முக‌த்தில் வ‌ழிந்த‌ அச‌டை...

ச‌ரி அடுத்த‌ சிக்ன‌லில் திரும்பி விடுவாள்.. ஆமா அவள் பேர் என்ன‌வாயிருக்கும்?... ப‌த்மா, தேவி, திவ்யா?... என்ன‌ இது என்ன‌வா இருந்தா என்ன‌.. ராட்ச‌சி....
" அட‌ இன்னிக்கு என்ன‌ ஆச்ச‌ர்ய‌மா சிக்ன‌லில் திரும்பாம‌ல் நேரே வ‌ருகிறாள்?..அதுவும் இன்னிக்கு பார்த்தா?... ம் இருக்க‌ட்டும்.. என்னை ஃபாலோ ப‌ண்ணுகிறாயா?...
ச‌ரி நான் திரும்ப‌ப்போகிறேன்... என் இட‌ம் வ‌ந்துவிட்ட‌து... கைய‌சைத்து டாட்டா காண்பிக்க‌ணும் போல் ஒர் உண‌ர்வு...
என்ன‌ ஆச்ச‌ர்ய‌ம், அவ‌ள் கைய‌சைக்கிறாள்... என‌க்கா, இல்லை என் பின்னால் யாருக்காவ‌தா?.. இல்லை என‌க்குத்தான்.. இப்ப‌ ரொம்ப‌வே அழ‌காய் தெரிகிறாள்..
என்ன‌ இது நான் நுழையும் காம்ப‌வுண்டில் அவ‌ளும் நுழைகிறாள்....
ம்.ம்.. எ...எ...எ.ன்னைப்பார்த்து ம‌றுப‌டியும் சிரிக்கிறாள்.. நான் ஏன் இன்னும் முகத்தை க‌டுக‌டுன்னு வெச்சுக்க‌ணும்..... என் உடடயைப்பற்றி இப்ப கவலைப்பட வேண்டாம்...

இனி தினமும் உன்னை இங்கு சந்திக்கப்போகிறேன் .. எவ்வளவு மகிழ்ச்சியாக இருக்குது..?

நானும் சிரிக்க‌ப்போகிறேன் என் அப்பாவின் தோளில் சாய்ந்துகொண்டு...உன்னைப்போல‌வே...நீயும் எல்கேஜி யா..?

குழந்தையின் கும்மி... பாகம் 6

" சுபாஷ் சந்திர போஸ்.." இதுல வருகிற ஷ், ஸ், நாம் கடன் வாங்கிய வடநாட்டு எழுத்துகள்... பெரியவனுக்கு தமிழ் பாடம் நடக்குது...
" அம்மா அந்த கடனை எப்போ திருப்பி கொடுப்பாங்க..." சீரியஸா. பெரியவன்..
" க்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்... இப்படியெல்லாம் குண்டக்க மண்டக்கனு கேள்வி கேக்கக்கூடாது..."
சீரியஸா சொல்லிட்டு மறுபடியும் பாடம் நடத்த ஆரம்பிக்க... முடில.. சிரிப்பு பொத்துக்கொண்டு வருது எனக்கு...
" என்னாச்சு மா..?" பெரியவன்..
" மா. என்ன.. ஏன் சிரிக்கிற?.." டேனி...
" அம்மா சிரிக்காதீங்க டேனி பயப்படுவான்.."
அதற்குள் உள்ளேயிருந்து யோகர்ட் ( yogurt -ல‌ஸ்ஸி போல‌‌..) 4 பாக்கெட் எடுத்து வ‌ருகிறான் டேனி...
" ஒண்ணுதான் எடுக்க‌ணும் .. மீதி கொண்டு உள்ளே வைம்மா.."
" ம்ஹூம்.. மாத்தேன்... சிங்கு நீ போய் வை..."
" டேனி .. நீதான் வெக்க‌ணும்..."
" அப்பா, இங்க‌ வா.. நீ கொண்து போய் வை.. டேனிக்கு கால் வ‌லிக்குது.."
இந்த‌ வ‌ய‌சிலேயே ஈகோ.." டேனிதான் வெக்க‌ணும்...இல்ல‌ன்ன‌ டைம் அவுட் த‌ருவேன் அம்மா..."
" பாவ‌ம் அம்மா விடுங்க‌... "
அண்ணா ச‌ப்போர்ட் கிடைத்த‌தும் ரொம்ப‌ குஷி... ஒன்றை குடித்துவிட்டு அப்ப‌டியே கீழே போடுகிறான்.. எப்ப‌வும் அழ‌காய் குப்பையில் போடுப‌வ‌ன்...இப்ப‌ ம‌ட்டும் ஈகோ.
" டேனி என்ன‌ இது புது ப‌ழ‌க்க‌ம்... குப்பையில் போடு.."
அப்பாவையும் , அண்ணாவையும் ப‌ரிதாப‌மாக‌ பார்த்துவிட்டு, இருவ‌ரும் இப்ப‌ ச‌ப்போர்ட் ப‌ண்ணாத‌தால்,
" அத‌ சாஃப்டா சொல்லு. தித்தாத டேனிய.. .." க‌ண்ணில் நீர் எட்டிப்பார்க்க‌..
" ச‌ரி க‌ண்ணே, டேனி செல்ல‌ம், குப்பையில் போடுங்கம்மா.."
வேண்டா வெறுப்பாக‌ அதை காலில் த‌ள்ளிக்கொண்டே...பின் கையில் எடுத்து குப்பையில் போட்டுவிட்டு வ‌ந்து என் த‌லைமேல் உட்கார்ந்து கொள்கிறான்...
" அய்யோ கீழ‌ இற‌ங்கு... முடி வ‌லிக்குது.."
" மாத்தேன்.. நீ ரொம்ப‌ தித்தின‌ டேனிய‌.. டேனி ரொம்ப‌ சேட் ஆயிட்டேன்...நாக்கு கோப‌ம்.."
அடுத்து குளிக்க‌.கூப்பிட... ஓடிப்போய் சோப், ஷாம்பூவை எடுத்து ஒளித்து வைக்கிறான்...
என‌க்கு சோப் போடாத‌...னு அழுகை... ச‌மாதான‌ப்ப‌டுத்தி ஒரு வ‌ழியா வெளிவ‌ந்த‌தும், எல்லாரும் கைதட்டி ஆச்ச‌ர்ய‌ப்ப‌ட‌ணும்..
" ஐ... யார் இந்த‌ பியூட்டிஃபுல் பைய‌ன்... எப்ப‌டி இவ்ளோ அழ‌காயிட்டான்.. " என‌..
அவ‌ர் வெக்க‌ப்ப‌ட்டு நெளிந்து கிளிந்து எல்லாரும் த‌ன்னை பாராட்டுறாங்க‌ளானு க‌வ‌னிப்பான்... அப்பா எப்ப‌வும் போல் டிவியில்...
மெதுவா, அப்பா அப்பா, என‌ அழைப்பான்...வெட்கிக்கொண்டு..
அப்பாவும் பார்த்து " யாரிந்த‌ த‌ங்க‌ப்பைய‌ன், வாச‌மாயிருக்கான் " நு உச்சி முக‌ர்ந்து கொஞ்சிட‌ணும்..
எல்லாம் முடிந்து சாப்பிட்டு கொஞ்ச‌ம் ஓய்வெடுக்க‌லாம் நு நினைக்கும்போது அவ‌ன் கார் க‌ட்டிலுக்க‌டியில்.
பெரிய‌ உட‌ம்பை வைத்துக்கொண்டு க‌ட்டிலுக்க‌டியில் நுழைந்து அதை க‌ம்பால் தேடி எடுத்துக்கொடுக்கும் வ‌ரையில் நல்ல‌ ட்ரில்.வாங்குவான்..அவ‌னுக்கு முக‌மெல்லாம் வெற்றிச்சிரிப்பு..
இப்ப‌ தூங்க‌ப்ப‌ண்ண‌னும்... அறையை இருட்டாக்க‌ணும்.. பிடித்த‌ கார்டூன் போட‌ணும்... சோபாவில் அவ‌னுக்கு பிடித்த‌ த‌லைய‌ணை.. அம்மா முடியை கொத்தாக பிடித்துக்கொண்டே உற‌க்க‌ம்...நான் தலையை சாய்த்துக்கொண்டே அவன் தூங்கும் வரையிலும்..

எழுந்ததும் பந்து விளையாடணும், ..இவனை இடுப்பில் வைத்துக்கொண்டே அண்ணாவுடன்..
ம். ச‌னி ஞாயிறு இப்ப‌டி க‌ழியும்...

சந்தித்த அற்புதமானவர்கள் ‍பாகம் 4 - கண்ணா..

" பாட்டீ"
"" யாரு தம்பி நீங்க.. என்ன வேணும்?.. " "பாட்டி இல்லையா?.. சாவி கொடுத்தேன் .. அதான்.."
என் முகத்தை கூட பார்க்காமல், தயக்கத்துடன் எங்க அம்மா வீட்டு வாசலில்...
" யாரம்மா அந்த பையன்.. ஹஹ உங்களை பாட்டி என்று உரிமையாக கூப்பிடுகிறான்..?'"
தெரியாதா அவந்தான் கண்ணன்.. அவன் அப்பா அமெரிக்காவிலிருந்து வந்து 17 வரடம் பின்பு இப்போதுதான் சேர்ந்துள்ளார்கள் , அவனது பெற்றோர்...அவர்கள் திருமணம் இந்த வீட்டில்தான் நடந்தது...( ஆகாயப்பந்தலிலே பொன்னூஞ்சல் ஆடுதம்மா.. இன்னும் அந்த பாடல் ஒலிக்குது காதில்..)
கண்ணனின் அம்மா நடிகை அஸ்வினி யென்றால் அவன் அப்பா மேஜர் சுந்த்ரராஜன் போல.. அவர்களுக்கு அழகான குழந்தை கண்ணன்..
அவன் பிரசவத்துக்காக இந்தியா வந்த அவரது தாயார், சில குடும்ப பிரச்னையால் அதன்பின் பிரிந்தே வாழ , அது அவருக்கு மனநோயையும் தர, பாட்டி வீட்டிலேயே மாமா, சித்திகளோடு வாழ்ந்துள்ளான் கண்ணன்..
பல வருட ஞானோதயத்துக்குப்பின், அவர் அப்பா எங்கள் வீட்டுக்கு எதிர் வீட்டை( சொந்த வீடு)சீர்செய்து அவர்களை குடிவைத்துவிட்டு, பையனை நன்றாக படிக்க வைக்க ஏற்பாடு செய்கிறார்...
கண்ணனை எப்படியாவது அமெரிக்கா அனுப்ப முழு ஆதரவும் என் அன்னையிடமிருந்து...பின் அதற்கும் ஏற்பாடு செய்தார்..
யாரிடமும் பேச பழக மாட்டான் கண்ணன்.. அவர் அன்னைக்கோ கொஞ்சம் மன நிலை சரியில்லை.பார்த்தால் தெரியாது.. எல்லா வேலையும் செய்வார்... க‌ண்ண‌ன் மேல் உயிர்..
ராஜாவாட்ட‌ம் பிள்ளை இருப்ப‌து க‌ண்டு பெற்ற‌வ‌ளுக்கும், த‌ந்தைக்கும் பெருமை...ஆனால் அவ‌னால் ப‌டிக்க‌ முடிய‌வில்லை.. அப்போதுதான் நான் க‌ட்ட‌ட‌ பொறியாள‌ரிலிருந்து க‌ணினிக்கு போக‌லாம் என‌ முடிவு செய்து எம்சிஎஸ்சி படிக்க வந்தேன் தாய்லாந்திலிருந்து... நான் படிப்பதை பார்த்து அவனும் புத்தகத்தை எடுத்து வந்து சந்தேகம் கேட்பான்...முகம் கூட பார்க்க மாட்டான்.. ஆனால் என் பையனிடம் நன்றாய் விளையாடுவான்...
நானே நேரமில்லாமல், பையனை பள்ளியில் விடுவதும், வீடெல்லாம் சுத்தி சாப்பாடு கொடுப்பதும், பின் தூங்க வைத்துவிட்டு டவுணுக்கு சென்று படிப்பதுமாய் ஒய்வில்லாமல் இருப்பேன்... ஆனால் இவன் வந்து அமைதியாக உட்கார்ந்திருப்பான்..
எனக்கு அவனிடம் என்ன பேச என தெரியாது... ஏன் வந்துள்ளான் என்றும்.."உனக்கு நண்பர்கள் இல்லையா கண்ணா?.."
" இல்லக்கா எல்லாம் செலவு பண்ணதான் இருக்காங்க.. அப்பா அமெரிக்கா என்பதால்... ஆனால் நானே அதிகம் செலவு செய்ய மாட்டேன்.."
என் பையன் விளையாட அவன் வீட்டில் உள்ள பெரிய வேப்பமரத்தில் ஊஞ்சல் கட்டி தந்தான்... ( அந்த வேப்பமரம்தான் அனைவருகும் மருந்துக்கும் விசேஷங்களூக்கும்.. அது பெரிய கதை..புயல்வரும்போதெல்லாம் பயமாயிருக்கும் எப்ப விழுமோ என..ஆனால் கோடை காலத்தில் அதுதரும் நிழலும், சுகமான காற்றும்.. அற்புதம்..)
இப்படியாக என் சொந்த அக்கா பசங்க மாதிரி வீட்டோடு ஒன்றிவிட்டான் கண்ணன்.. என் பையனுக்கு என விசேஷமாக எது செய்தாலும் கண்ணனுக்கும் உண்டு... சின்ன் பிள்ளைபோல் என்ன நடந்தாலும் என்னிடம் வந்து சொன்னால்தான் திருப்தி அவனுக்கு..
நான் படித்து முடித்து மறுபடி தாய்லாந்துக்கு வந்துவிட்டேன்.. அவனும் அமெரிக்கா சென்றான்..ஆனால் இங்கு செல்லமாக வளர்ந்ததால், அவனால் அங்கு சமாளிக்க முடியவில்லை.. மேலும் ஆங்கிலமும்... இங்கு தமிழில் படித்தவன்..
அடுத்த முறை விடுமுறைக்கு வந்தபோது வருத்தப்பட்டேன் அவனிடம்.. நல்ல சந்தர்ப்பத்தை இழந்தாயே கண்ணா...ஆனால் அவனோ ஒரே சோகமாய் இருந்தான்..
அப்போது திடீரென்று ஓர்நாள் காலை என் வீட்டுக்கு வந்து,
" அக்கா வணக்கம் " என்று சல்யூட் அடிக்கிறான்... மீண்டும் மீண்டும்... நான் துணி காயப்போட்டுக்கொண்டிருந்தேன், அப்படியே அதிர்ச்சியில்..ஒண்ணுமே பேச வரவில்லை எனக்கு... நடிக்கிறானா, விளையாடுகிறானா, இல்லை , என்னாச்சு கண்ணனுக்கு,..?
அப்போதான் தெரிய வந்தது அவனுக்கும் மன நிலை சரியில்லாமல் ஆகா ஆரம்பித்துள்ளது... தீவீர டிப்ரஷனாம்... அப்படியே உலுக்கிவிட்டது ..
சிரிது நேரத்துக்கெல்லாம் மறுபடியும் வந்து மிக சாதாரணாமாய் பேசுகிறான்...
" அக்கா நான் ஏதாவது சொல்லியிருந்தால் தயவுசெய்து மனதில் ஒண்ணும் வெச்சுக்காதீங்க என்று.."
கண்ணீர்தான் வருகிறது அவன் நிலைமை கண்டு...
" அப்படீல்லாம் ஒண்ணும் இல்ல கண்ணா...நீ ஒண்ணும் சொல்லல.. அக்காவும் ஒண்ணும் நெனக்க மாட்டேன்.. சரி தீபாவளிக்கு என்ன பிளான் ?" என பேச்சை மாத்தினேன்...
மிகவும் சந்தோஷமாக தன் அத்தை, வீட்டுக்கு போவதாய் சொன்னான்...
நானும் என் அக்கா வீட்டுக்கு மகனை வெடி காண்பிக்க அழைத்துச்செல்வதாய் சொன்னேன்..
" சீக்கிரம் வாங்க அக்கா.. நானும் நிறய வெடி வெச்சிருக்கேன் என்றான்..
நான் கோவில்பட்டிக்கு சென்றேன்...
தீபாவளி மறுநாள் என் அண்ணாவிடமிருந்து தொலைபேசி.."செய்தி பார்த்தாயா?.." "இல்லையே ணா..."
"முதலில் பார்.."
" சொல்லுங்க என்னாச்சு ன்னு.."
" நீயே பார்.. நம் தெரு பற்றி செய்தியை.." வைத்துவிட்டார் ...
அரக்க பரக்க எடுத்து வாசித்தேன் புரியவில்லை...
மறுபடியும் தொலைபேசியில் அழைத்தேன் ..அப்படியே சிலையானேன் செய்தி கேட்டு...அழுகை கூட வரவில்லை அப்படி ஒரு அதிர்ச்சி...
தீபாவளி விருந்து முடிந்து வீட்டுக்கு வந்தவன் டிப்ரஷனுக்கான மாத்திரை எடுத்துக்கொண்டு, சிகரெட்டும் பிடித்துவிட்டு அணைக்காமலே மாடியில் கதவை பூட்டிக்கொண்டு தூங்கியுள்ளான்...
அது மெத்தையில் பற்றி , தீயாக எரியாமல் , புகை மண்டலத்தில் மூச்சு திணறி இறந்துள்ளான்...
பக்கத்து வீட்டினர் , புகை வருவதைப்பார்த்து தெரிவித்ததும் தான் கீழே அன்னைக்கு தெரிந்துள்ளது.. எப்பவும் மாமன் மார் யாராவது இருப்பார்கள்.. அன்று மட்டும் இல்லை.
அவன்மேல் ஒரு காயம் கூட இல்லையாம்... குளிப்பாட்டி அவனை எடுத்துச்செல்லும் போது தூங்குபவன்போல அவ்வளவு அழகாக இருந்தானாம்...
என் வீட்டில் யாருமில்லை இவையெல்லாம் காண.. எல்லாரும் ஊரில்...
கடைசிவரை அவனைப்பார்க்காமலே...நான் இருந்திருந்தால் நடந்திருக்காதோ என ஒரு நப்பாசை.. ஆறாத ரணம்.. மனதில்..
என்னை மிகவும் உலுக்கியது அவன் மரணம் வாழ்வில் முதன்முதலாக... வாழ்க்கையே வெறுத்துப்போனது இவன் மரணத்தில்.. அவன் அப்பா மொத்தமாக நொறுங்கிப்போனார்...அம்மா ஒரே புலம்பல் ... ஆறுதல் சொல்லவே முடியாதபடி..
சிலசமயம் ஆறுதல் படுத்திக்கொள்வேன் அவன் மனநிலை சரியில்லாததால் கடவுள் அவனை அழைத்துக்கொண்டாரோ, மேலும் கஷ்டம் தராமல்... என..
அதன்பிறகு எத்தனையோ கண்ணன்களை சந்தித்தாலும், அவன் நியாபகம்தான் வரும்...(இணையத்திலேயே 4 கண்ணன் இதுவரை...)
இன்னும் என் வீட்டுக்கு சென்றால், மொட்டை மாடியில், எதிர்வீட்டில் நின்று " அக்கா " என்று புன்னைகையோடு கண்ணா அழைப்பது போலிருக்கும்...அந்த பக்கமே பார்க்கக்கூடாது என்றாலும் மனம் கேட்குமா என்ன... ???
வாழ்க்கையில் பல செய்திகள் பாசத்தோடு சொல்லிவிட்டு சென்றவன் கண்ணன்...

பாஸ்கர்: ம். அப்ப எப்ப வார விமானத்துல??கூட யார் வாரா?
அஞ்சலி: ம். கெளம்பியாச்சு.. நாளை காலை அங்கே இருப்பேன்.. எப்படா உன்னை பார்க்கப்போறோம்னு இருக்குடா..ம். பேபி வருவாங்க..அங்க எப்படி?
பாஸ்கர்.. : அதேதான் இங்கயும்... போட்டோ கூட பாக்கல... ரொம்ப ஆர்வமாயிருக்கு,..ம். கூட சின்னா வரலாம்.
அஞ்சு: ம்.. ஹிஹி.

********************************************************************************************************************************"தாத்தா

என்ன இது காலையிலேயே விமான நிலையம் போகணும்னு சொல்லிட்டு தண்டால் எடுத்துட்டு இருக்கீங்க... "
"படவா மெதுவா பேசு... தாத்தான்னு கூப்பிடாதன்னு எத்னி தடவை சொல்றது... கால் மி சின்னா..பாஸ்கி..ஐ வில் ஜாயின் யூ இன் 5 மின்."
" ச‌ரி அப்ப‌ நான் ஸ்லோக‌த்தை சொல்லிட்டு வர‌ட்டா?.."
" வ‌ராதே .. அப்ப‌டியே போய் உன் வேஷ்டி குர்தாவை க‌ழ‌ட்டிட்டு ஜீன்ஸ் போட்டுட்டு வா.."
" தாத்தா , சாரி, சின்னா. என்ன‌ இது... இந்த‌ சென்னை வெயிலுக்கு இதுதான் இத‌மா இருக்கு..."
" ந‌ல்லாத்தேன் வ‌ள‌ர்த்திருக்கா உன் அம்மா, அதான் என் ம‌க‌ள்... அதுவும் டெல்லியிலிருந்துகொண்டு.."
" ம். ந‌ல்ல‌வேளை த‌ப்பிச்சேன்... உங்க‌கிட்ட‌ வ‌ள‌ராம‌ல்..:-))) "
"..ம்.. என்ன‌ முன‌குற‌?... ச‌த்த‌மாத்தான் சொல்ற‌து... அதான் ஏழு க‌ழுத‌ வ‌ய‌சாகியும் க‌ல்யாண‌ம் வேண்டாங்கிற‌..."
" அய்யோ தாத்தா க‌ல்யாண‌த்த‌ ம‌ட்டும் ப‌த்தி பேசாதீங்கோ...ஆமா அதென்ன‌ இப்ப‌டி கொட்டுறேள் த‌ண்ணியை?"
" அட‌ அது சென்டுடா .. நீ இன்னும் ஜ‌வ்வாது போட்டுட்டு இரு... "
" தாத்தா இதென்ன‌ ஜீன்ஸ் இப்ப‌டி கிளிச‌லா?.. அய்யோ நான் வ‌ர‌மாட்டேன்பா உங்க‌ளோட‌.."
" டேய் க‌ரும‌ம் பிடிச்ச‌வ‌னே...லைஃப்ப‌ எஞ்சாய் ப‌ண்ண‌ க‌த்துக்கோடா... க‌ண்ணு வெக்காத‌..."
" அச‌த்துரீங்க‌ தாத்தா.. ஆனா அந்த‌ க‌ருப்பு க‌ண்ணாடிதான்.."
" டேய் கால் மீ சின்னா...டேய் அந்த செருப்பை போட்டுட்டு வந்து என் மானத்தை வாங்காத..."
" ஒகே..ஒகே.. சின்னா, இப்ப‌ உங்க‌ள‌பாத்தா என் த‌ம்பியாட்ட‌ம் தான் இருக்கு... ரிபோக் ஷோ என்ன‌, டிஷ‌ர்ட் என்ன‌, ...ஆனா பாத்து க‌ண்ணு ம‌ண்ணு தெரியாம‌ யார் மேலயாவ‌து மோதிராதீங்க‌...என‌க்கு அவ‌மான‌ம்..."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍***************************************************************************************************************************************
தாத்தா சீக்கிர‌ம் உன் தோழ‌ர்க‌ளை அழைத்துக்கொண்டு வ‌ந்து சேருங்க‌.. நான் ம‌ஹாப‌லிபுர‌ம் போக‌ணும் , ஆராய்ச்சிக்கு..."

" அடேய் பாஸ்கி, தோழர் இல்லைடா, தோழி...ஹி ஹி ஹி.."

" அய்யே.. இது வேறயா?.."

" நீ இந்த அட்டையை வைத்துக்கொண்டு இங்கே நில்... நான் அந்தப்பக்கமா போய் பார்க்கிறேன்.."
அட்டையில் அஞ்சுவின் பேரைப்பார்த்த‌ப‌டி புன்சிரிப்புட‌ன் வ‌ருகிறார் பாட்டி ம‌ட்டும் த‌னியே.
" ஹ‌லோ என் பேர் பேபி.. நீங்க‌தான் பாஸ்க‌ரா?.."
" ஹ‌.. ஆமா ஆமா.. இருங்க‌ சின்னா வ‌ந்துடுவார் இப்ப‌..."
" வாங்க‌ த‌ம்பி , நாம் கொஞ்ச‌ம் பேசுவோம் ஓர‌மாய் போய்.."
யாருமில்லை என்ப‌தை உறுதி செய்துகொண்டு, சட்டை காலரை பிடித்து,
" ஏண்டா ர‌ஸ்க‌ல், என் பேத்திகூட‌வா சேட்டிங் ப‌ண்ற‌ .. நான் யார் தெரியுமா?.. அந்த‌ கால கராத்தே வீராங்க‌னையாக்கும்..."
க‌ராத்தேயை இல‌வ‌ச‌மா போட்டு காட்டுறாங்க‌ பாட்டிய‌ம்மா.அம்மா, அய்யோ னு அல‌ற‌ தான் முடியுது... பேச‌ விட்டாதானே???
அத‌ற்குள் தாத்தாவின் கைபிடித்து சிரித்து பேசிய‌படி ரொம்ப‌ பாச‌மாக‌ ம‌ஞ்சு வ‌ந்து பார்த்து, அதிர்கிறார்க‌ள் இருவ‌ரும்...
" அய்யோ பாட்டி என்ன‌ இது இங்க‌யுமா?" மெல்ல‌ கைபிடித்து தூக்கி ம‌ன்னிப்பு கேட்கிறாள்..
"அவனை ஏன் அடிக்கீங்க?.."கூலிங் கிளாஸை கூலா கழற்றிக்கொண்டே..சின்னா.
" ம். என் பேத்திகிட்ட சாட்டிங் பண்றான், திருமணம் பண்ணிப்பானாம்... சே சே.. "
" அய்யோ பாஸ்க‌ருக்கு எதுவும் தெரியாதுங்க‌.. நான்தான் அவ‌ன் பேரில் சேட் ப‌ண்ணிய‌து..அவ‌ன் திரும‌ண‌மே வேண்டாமென்றும் ப‌த்தாம்ப‌ச‌லித்த‌ன‌மாய் இருப்ப‌தாலும்...நான்தான் ல‌ண்ட‌ன் பெண் பார்த்தேன்..." கொஞ்சம் தள்ளியே நின்றுகொண்டார்.கவனமாய்.
" ஆமா.. இத‌ப்ப‌ற்றி ம‌ஞ்சு கூட‌ ஒண்ணும் சொல்ல‌லையே...?அவதான் என்கூட இஷ்டமா பேசினா??" சின்னா
" ஆமா .. அவ‌ளுக்கும் ஒண்ணும் தெரியாது .. அவ‌ள்பேரில் சேட் ப‌ண்ணிய‌து நான்தான்... அவ‌ளும் த‌மிழ்நாடு , கலாச்சாரம் , இந்தியா ,சுதந்திர தினம் னு திரியுர‌வ‌...க‌ல்யாண‌ம் வேண்டாம்னு.."
" அட‌.." என்று பாஸ்க‌ரும், ம‌ஞ்சுவும் ஒருவ‌ரை ஒருவ‌ர் பார்த்துக்கொள்ள‌, பார்வையை மீட்டெடுக்க முடியாமல்.
மாட்டிக்கொண்ட‌ பாட்டிக்கும் தாத்தாவுக்கும் வெட்க‌ம் க‌ல‌ந்த‌ சிரிப்பு...

" ச‌ரி இனியாவ‌து நீங்க‌ இர‌ண்டு பேரும் உங்க‌ ஒரிஜின‌ல் பேரில் சேட் ப‌ண்ணுங்க‌" ம‌ஞ்சு.
" அய்யோ அப்ப‌ நீங்க‌?.. " கோர‌ஸாக‌ வ‌ருத்த‌த்துட‌ன் பேபியும், சின்னாவும்...
" ம். இனி சேட்டிங் தேவையில்லைனு நினைக்கிறேன்...( மஞ்சுவை ஓரக்கண்ணால் பார்த்துக்கொண்டே) தேங்ஸ்டா தாத்தா , சாரி சின்னா..." பாஸ்கி.




**********************************************************************************************************************************************